Genel olarak, yemek yardımı dört farklı şekilde karşımıza çıkabilmektedir. Bunlar;
1-)İşveren tarafından işyerindeki yemekhanelerde hazırlatılan yemeklerin çalışanlara verilmesi,
2-)İşverenler tarafından yemek hizmeti satın alınıp, çalışanlara işyerinde veya hizmetin satın alındığı işletmede yemek hizmeti sunulması,
3-)Çalışanlara dışarıda yemek bedel ödemelerinde kullanmaları için içerisine her ay çalışılan günler esas alınarak belli bir tutarın yatırıldığı yemek kartı verilmesi,
4-)Çalışana yemek parası adı altında doğrudan ödeme yapılması.
Yukarıdaki yöntemlerin hepsinde işveren açısından aynı tutarda maliyete katlanılmış olunsa bile, her bir yöntemin gelir vergisi stopajı ve sosyal güvenlik primleri açısından farklı sonuçları ortaya çıkabilmektedir.
Gelir Vergisi Stopajı
Gelir Vergisi Kanunu’nun 23/8. maddesi uyarınca, hizmet erbabına işverenlerce işyerinde veya müştemilatında yemek verilmek suretiyle sağlanan menfaatlerin tamamı vergiden istisnadır. Yukarıda belirtilen 1 numaralı seçenek ve işyerinde veya müştemilatında verilmek şartıyla 2 numaralı seçenek bu kapsamda değerlendirilir.
İşverenlerce, işyerinde veya müştemilatında yemek verilmeyen durumlarda çalışılan günlere ait bir günlük yemek bedelinin 2017 yılı için KDV hariç 14,00 TL’yi aşmaması ve buna ilişkin ödemenin yemek verme hizmetini sağlayan mükelleflere yapılması şartıyla yapılan yemek yardımı vergiden istisna olacaktır. Yukarıda belirtilen seçeneklerden işyeri veya müştemilatı dışında verilmesi halinde 2 numaralı seçenek ile 3 numaralı seçenek bu kapsamda değerlendirilebilir.
Ödemenin bu tutarı aşması halinde, aşan kısım ile hizmet erbabına yemek bedeli olarak nakden yapılan ödemeler ve bu amaçla sağlanan menfaatler ücret olarak vergilendirilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder